DREAMCOLOUR – INNER WORSHIP (2010)

Το παραδέχομαι ότι έχω λιγάκι κουραστεί να ψάχνω δεξιά κι αριστερά σε κάθε blog για την επόμενη ξεχωριστή drone/noise/experimental μπάντα. Αναγκαστικά ακούς πολύ σαβούρα και η όρεξη σου για νέα ακούσματα κάποιες φορές φθίνει. Τους Dreamcolour, τους πλησίασα μετά από σύσταση του μεγάλου στυλοβάτη (ίσως με την κυριολεκτική έννοια…) αυτού του blog McPan. ‘Έτσι, με αρκετή επιφυλακτικότητα στην αρχή, δοκίμασα να ακούσω αυτήν την 60άρα κασέτα των άσημων καλιφορνέζων. Και πράγματι, έχουμε να κάνουμε με ένα λαμπερό διαμαντάκι του αμερικάνικου underground. Η πρώτη πλευρά ξεκινά ένα κοινοβιακό μακροσκελές jamming από το εννεαμελές σχήμα που δημιουργεί σταδιακά μια ευμετάβλητη ψυχεδελίζουσα cosmic drone πλατφόρμα, όπου τα υμνικά πνευστά μπορούν να πατήσουν ανάλαφρά πάνω της και να πραγματοποιήσουν μια σειρά από εκστατικά σολαρίσματα στο πνεύμα του Albert Ayler. Στην δεύτερη πλευρά, τα πνευστά παίρνουν ένα πιο συνοδευτικό ρόλο, καθώς η μπάντα επιδίδεται σε ένα πιο συγκρατημένο αλλά ταυτόχρονα jazzy ενδοσκοπικό παίξιμο, που σταδιακά χαλαρώνει όλο και περισσότερο για να καταλήξει σε μια σχεδόν ambient drone κατάνυξη. Σίγουρα, κατά την διάρκεια της ακρόασης του “Inner Worship” διάφοροι έκπτωτοι αστέρες του αμερικάνικου underground ( βλ Jackie-O-Motherfucker προ “Change” εποχής, Double Leopards και λοιπές δυνάμεις της Eclipse Records) έρχονται φυσικά στο νου. Όμως, οι Dreamcolour , με τoν ανάλαφρο αυθορμητισμό που παίζουν με αυτήν την μετεξέλιξη του communal free jazz, αποκτούν τη δική τους ιδιαίτερη υπόσταση και μια καλή θέση στην δική μου εικονική δισκοθήκη.

---

((E A R)) ((E Y E))

V/A - "TO SCRATCH YOUR HEART: EARLY RECORDINGS FROM ISTANBUL" (2010)

Ακόμη μία πολύ καλή συλλογή με μουσική του παρελθόντος, από την Honest Jon's. Έπειτα από τη Βαγδάτη και τη Μέση Ανατολή, σειρά έχει η πόλη των δύο ηπείρων, το πολιτιστικό κέντρο της ανατολικής μεσογείου για πολλούς αιώνες, η Κωνσταντινούπολή ή Ιστανμπούλ. Ηχογραφήσεις σε παλιά 78άρια, από τις πρώτες τρεις δεκαετίες του εικοστού αιώνα, καλοδιατηρημένα, τοποθετούνται σε δύο χορταστικά c.d. και 4 βινύλια. Το μουσικό περιεχόμενο έχει την απλότητα, την αμεσότητα και τη συναισθηματικότητα της παραδοσιακής μουσικής καθώς και μία πολυπολιτισμική υφή – όσο ακούς τη συλλογή τόσο συνειδητοποιείς το πόσο πολύ συγγενεύουν η Τούρκική, η Ελληνική, η Εβραϊκή, η Αρμένικη, η Βουλγαρική μουσική ταυτότητα. Τα 32 κομμάτια της συλλογής συνθέτουν ένα ψυχοτρόπο ψηφιδωτό με αυτοσχεδιασμούς σε φλάουτο, λαούτο, σε λυρικούς λαρυγγισμούς, στο κλαρίνο, το ξυλόφωνο, κτλ, στοιχειωμένο με βαριά συναισθήματα, που, υποθέτω, έχουν να κάνουν αρκετά με τα συμβάντα εκείνης της εποχής – με τον βίαιο τρόπο ορισμού των νέων συνόρων και την οριστική ρήξη των αρμονικών σχέσεων των λαών σε μία πόλη που πάντα ανέπνεε από την ανομοιογένεια. Μην περιμένετε λοιπόν να ακούσετε μεγάλες ορχήστρες εδώ, χαρούμενη μουσική για γλέντι. Τα κομμάτια που αποτελούν τη συλλογή είναι λιτά, περιεκτικά, συμπυκνώνουν όλη τη κουλτούρα του αυτοσχεδίου, της ιστορίας της εγκεφαλικής μουσικής, των ανατολίτικων κλιμάκων και της ελεύθερης, από κάθε άποψη, μουσικής έκφρασης. Περισσότερα από 100 χορταστικά λεπτά, που σε καθηλώνουν στη μαγεία τους και σε βυθίζουν σε άλλες εποχές – ο τίτλος scratch your heart είναι απόλυτα πετυχημένος και αντιπροσωπευτικός.

---

((E A R))
((E Y E))

ATTESTUPA - "BEGRAVEN MOT NORR" (2010)

Θυμάμαι πέρσι, αρχές του έτους, όταν είχα ακούσει το πρώτο δίσκο αυτής της μουσικής κολλεκτίβας, ένα ψυχεδελικό και υποτονικο φολκ, μου άρεσε αρκετά και τώρα, όταν πήρε το μάτι μου το νέο τους πόνημα, από την Release The Bats, ανυπομονούσα να το ακούσω. Πρόκειτε για δύο κομμάτια, συνολικής διάρκειας κάτι λιγότερο από 40 λεπτά, όπου η μπάντα από το Goteborg της Σουηδίας, ακροβατεί σε διάφορες μελωδίες, μέχρι η μουσική να κολλήσει σε κάποιες από αυτές και από τα ήχεια να βγεί ένα βαρύ και ατομοσφαιρικό funeral folk, με ρυθμικά drums, με βαριές φωνές που χάνονται κάπου στο βάθος, με απόλυτα μαύρη αισθητική και ηχόχρωμα πολύ κοντά στο black metal. Ο δίσκος εξελλίσεται αργόσυρτα, με field recordings, όπως ο ήχος τρεχούμενου νερού στην αρχή, με έγχορδα στο φόντο και διάφορους ήχους και θορύβους που περνούν σε δεύτερο επίπεδο, σα χαλί, μέχρι τα τα πλήκτρα ή η κιθάρα ή το μπάσο να καταπιαστούν με πολύ απλές μελωδικές γραμμές (δύο με τρεις τόνους το πολύ) και τότε, σα προβαρισμένη ορχήστρα, εκτονώνει όλη την ένταση σε ένα συναισθηματικό, κάπως επικό, απλό μα γεμάτο, σκοτεινό folk. Τα δύο αυτά κομμάτια, πέρα από τη πολύ δυνατή συνοχή που έχουν και τη μεταδοτική τους ατμόσφαιρα, δίνουν την εντύπωση πως είναι ηχογραφημένα σε ένα και μοναδικό τζαμάρισμα, κάπου στην εξοχή, το σούρουπο, δίπλα στο χίονι και τη θάλλασα, στη σκιά και την ομίχλη κάποιου τραχιού Σουηδικού τοπίου, για το τελετουργικό κάποιας μυστικιστικής κάστας.

---

((E A R))
((E Y E))

ALASDAIR ROBERTS – “THE AYRTIME ORG” (2010)

Ο ιδιαίτερα αγαπητός σε αυτό το blog Σκωτσέζος τραγουδιστής / τραγουδοποιός ετοιμάζεται για το νέο full length “Too Long In This Condition” και ως πρόγευση προσφέρει ένα free-download EP με 4 νέα κομμάτια. Βέβαια, τα υπέροχα αυτά τραγούδια δεν είναι δικές του συνθέσεις αλλά ελεύθερες διασκευές σε παραδοσιακές καληδονιακές folk μπαλάντες . Εδώ, ακούς έναν Roberts απογυμνωμένο από τις πολύπλοκες ενορχηστρώσεις του κατά τα άλλα άριστου “Spoils”. Απολαμβάνεις ,λιτά, το τόσο χαρισματικό, υψίφωνο σκωτσέζικο κελαίδισμα του να εκφέρει μυσταγωγικά μια ακόμη σειρά από παθιασμένες, αιματοβαμμένες, σχεδόν Βιβλικές ανθολογίες .Μάλιστα, ως απόδειξη της καλλιτεχνικής ανάτασης που διανύει αυτήν την περίοδο ο Roberts, δώστε βάση ΚΑΙ στο ιδιότυπο κελαριστό solo στο μέσον του “Little Sir Hugh”. Κάπως έτσι μια βαριά μουσική παράδοση κρατιέται ζωντανή, ουσιαστική, φλεγόμενη . Ότι δηλαδή δε συμβαίνει με την δική μας… ε;

---

((E A R)) ((E Y E))