Πληροφοριακά Tima Formosa είναι ένα είδος μικροσκοπικής μέδουσας, που ζει σε αρκετά βαθιά νερά, έχει να κάνει με το πλαγκτόν και γενικά γνωρίζουμε ελάχιστα για αυτό. Είναι επίσης το όνομα αυτής της, επικών διαστάσεων, συνεργασίας που από την αρχή μέχρι το τέλος ακούγεται σαν ηχώ ενός απειλητικού παλμού από τα πιο σκοτεινά βάθη του ωκεανού. Τα τρίτα κομμάτια που περιέχει αυτό το album (τα δύο εκ των οποίων αρκετά μεγάλα σε διάρκεια) είναι, αν μη τι άλλο, κάτι διαφορετικό. Η μουσική κινείται σε ambient κλίμα, τα πάντα δείχνουν υποτονικά και λίγο μονότονα, οι συχνότητες που χρησιμοποιούν οι δύο μινιμαλιστές Ambarchi και O’Rourke – που παρεμπιπτόντως δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά στοιχεία παρά μόνο πιάνο και κιθάρα – είναι ελάχιστες και ίσως θα μιλάγαμε για ένα απλό ενδιαφέρον μουσικό χαλί, μια ερεθιστική environmental μουσική, αν σε αυτή δε συμμετείχε ο Keiji Haino. Η ζωντανή αυτή ηχογράφηση, από το Ιανουάριο του 2009, μοιάζει να έρχεται από κάποιο άλλο πλανήτη ή γαλαξία και αυτό οφείλεται κυρίως στα περίπου οπερετικά φωνητικά του Haino που δίνουν μια εθνογραφική υφή στον ήχο και κάνουν, κατά το κοινώς λεγόμενο, να σου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο. Τα κομμάτια ακολουθούν μια ύπουλη κορύφωση που σε πιάνει απροετοίμαστο και η αίσθηση που σου αφήνουν είναι ένας αλλόκοτος μυστικισμός, σα μια ήρεμη ηχητική συνοδεία σε μια απόκοσμη τελετουργία τριών σαμάνων της σύγχρονης πειραματικής μουσικής, επιθετική και ταυτόχρονα μαγνητικά παραισθητική.
((E A R))
((E Y E))
