Μετά από την κάπως απότομη διάλυση το 2008 των πολύ αγαπημένων drone noise αρχιμαστόρων Yellow Swans, περίμενα με αρκετή καψούρα κάτι νέο από τα δύο βασικά τους μέλη. Όμως, το μόνο που κυκλοφορούσε ήταν ανέκδοτες ηχογραφήσεις των Swans, οι οποίες μάλιστα ήταν τόσο ποιοτικές, όπως το φετινό ‘Going Places’, που κάπως αμφέβαλες για το αν ο Swanson θα ηχογραφούσε κάτι τελικά και αν αυτό θα στέκονταν ανταγωνιστικά μπροστά στη βαρύ σκιά του παρελθόντος. Ε, λοιπόν, τέρμα τα ψέματα το ‘Where I Was’ είναι εδώ και είναι πραγματικά γκολ από τα αποδυτήρια που έλεγε και ο Μήνας. Αποτελείται από διάσπαρτες ηχογραφήσεις των τελευταίων 3 χρόνων και παρόλα αυτά δεν υπολείπεται σε συνοχή και καθαρότητα γραφής. Το μουσικό ύφος διαφέρει ελάχιστα όπως είναι φυσικό από τους Yellow Swans : επαναληπτικά, σχεδόν αέναα, υψίσυχνα drones διαπλέκονται με πιο τραχείς θορυβώδεις αναλογικής υφής ήχους σε ένα ευρείας κλίμακας μουσικό πλαίσιο που ούτε αδιάφορο χαλαρό ambient μπορείς να το πεις, αλλά και ούτε συγκρουσιακό noise. Μάλλον, εκστατική / ευφορική νέα avant noise μουσική. Ταυτόχρονα, ο Swanson συστήνει και κάποια νέα στοιχεία στην μουσική του, όπως είναι τα θαμμένα στη μίξη απεγνωσμένα ουρλιαχτά – φωνητικά που δίνουν μια περισσότερο δραματική και ανθρώπινη νότα όταν το βάρος της μουσικής πυκνότητας γίνεται κάπως δυσβάστακτο για τον ακροατή. Ακόμη, σε κάποια σημεία ο Swanson εγκαταλείπει το απλωμένο ομιχλώδες του στυλ για μια πιο άμεση σχεδόν rock προσέγγιση, κυρίως στο ριφφάτο “D.L.A.” που θυμίζει Dead C στις αρχές των 90’s αλλά και στο βασισμένο στις μινόρε ηλεκτρικές κιθάρες μελαγχολικό “U.O.B.”, δύο από τα highlights του άλμπουμ. Συνοψίζοντας, ο Swanson φαίνεται πως έχει πολλά να δώσει ακόμα στην σύγχρονη ambient / drone / noise σκηνή και όπως ο Fennesz ή ο Philip Jeck μερικά χρόνια πριν, έχει διαμορφώσει τον δικό του χαρακτηριστικό ήχο και τώρα δεν μένει παρά να τον τελειοποιεί με κάθε νέα κυκλοφορία του.
((E A R)) ((E Y E))
