Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

THE ENORMOUS SPACE


One morning Mr. Ballantyne takes the tempting decision to stay inside his house. This is how one of the greatest and most popular J.G. Ballard short-stories begins. Through a suffocating dive into endless inner space, the psychological nightmare that follows reveals the fears of urban life and the dark sides of the human being. Seemingly, this short-story is unfolding in an uncomfortable and tense silence inside the walls of a house in a London suburb. Only few sounds are present and they are always distant and/or disturbing: the drone of a car engine, the rattling of the letter slot, the noise of the refrigerator, the air that blows through the open windows, the singing of the birds in the back garden. This compilation attempts to explore that intermittent space/silence.
In the last few months many musicians found this short-story in their mailbox, with the request to create fitting soundscapes for it, if they were willing to struggle with this harsh silence. Of course, they were free to create whatever they like. Most of them already knew and love J.G. Ballard’s work; others read the story and liked it – all of them found the idea alluring and challenging. Their correspondence varies from soundtracks for specific scenes and conveyance of feelings and atmosphere, to coverage of themes the story contains. We have tried to put the tracks in order to follow the development of the story – you can hear this compilation while reading it, before or afterwards. One thing is certain: when you read "The Enormous Space”, it will stick with you for a long, long time. We hope that this compilation can do the same.


T R A C K L I S T :

01. Expo '70 - "Primitive Crystallized Hemisphere"
02. Mordant Music - "Martinique or Mauritius"
03. Locust - "Carpenter's Interlude"
04. Alastair Galbraith - "A View To Endless Black"
05. Decimus - "The Letter Slot Rattles"
06. Troy Schafer - "Untitled"
07. Tom Carter & Barry Weisblat - "The Enormous Space"
08. Bridget Hayden - "Shipwrecked"
09. Call Back The Giants - "Cat Trap"
10. Migraine Inducers - "Sunset Gun / Smashed Milk"
11. Zaimph - "The Enormous Space"
12. Andrew Pekler - "Sustain"


The compilation is free and you can hear it here:
[BANDCAMP] - [FMA]
Or you can download it from:
[ZIPPYSHARE] - [MEDIAFIRE]

You can read and download the short-story HERE




Mastering by Emma Peel. Cover by McPan.

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

MESSAGES - "MIRAGE" (2013)

Αυτός ο δίσκος αποτελείτε από παλιές ηχογραφήσεις, από το 2008 για την ακρίβεια, πριν δηλαδή τις δύο επίσημες κυκλοφορίες τους, αν και ακούγοντας τα τέσσερα κομμάτια που περιέχονται στο Mirage αυτό δεν φαίνεται καθόλου. Το κύριο χαρακτηριστικό των Νεοϋορκέζων Messages είναι τα ατελείωτα ψυχοτρόπα drones. Βέβαια αυτό από μόνο του θα μπορούσε να είναι βαρετό, κάτι που έχουμε ακούσει πολλές φορές, κάτι που δεν ενθουσιάζει πολύ. Όμως οι Messages κάνουν το πράμα ενδιαφέρον, βάζοντας πολλά στοιχεία με αφαιρετικό τρόπο πάνω από αυτά τα βαριά drones.
Στο Cockroach (μακριά από εμάς) είναι μια μελώδια, ανατολίτικη, κάτι μεταξύ μουρμούρικου ρεμπέτικου και αμανέ, δέκα ταχύτητες πιο αργό βέβαια. Μετά στο Snake (επίσης μακριά από εμάς) και το Foodshaker θυμίζουν περισσότερο το After Before, με αργούς και υποτονικούς ρυθμούς στα tabla και νυσταλέα περάσματα που μοιάζουν με μελωδίες πάνω σε tambura, για να κλείσει ο δίσκος με το 20λεπτό Magaraga – ένα εντελώς οργανικό drone που πηγαινοέρχεται σαν κύμα, με όλα τα παραπάνω στοιχεία να προστίθενται ήπια και αργά, για να καταλήξουν να γεμίσουν τον χώρο με ένα παραισθητικό, ρυθμικό και σχεδόν τελετουργικό απόσταγμα, μπολιασμένο έντονα με έναν ανατολίτικο χαρακτήρα. Όλα τα κομμάτια αν και φαίνεται να έχουν μια χαλαρή δομή μέσα στην μεγάλη τους διάρκεια, κατορθώνουν να είναι τρομερά συνεκτικά – μια συγκέντρωση στην εξέλιξη που θυμίζει κάπως τους Αυστραλούς Necks. Αυτό που κάνει τους Messages να ξεχωρίσουν είναι ο τρόπος που καταφέρουν να κάνουν αυτή την απλή και διαπεραστική μουσική. Ο τρόπος που συνδέουν όλα αυτά τα στοιχεία, με την αργή εξέλιξη των κομματιών να μην κουράζει – αντίθετα να σε ρουφάει στη ψυχεδέλεια του, ο τρόπος που επικάθεται το ένα πάνω στο άλλο χωρίς να κάνουν έναν αχταρμά, ο τρόπος που αναπαράγουν την ανατολίτικη μουσική, δίχως να την αντιγράφουν ακριβώς, ούτε όμως και να την μεταφέρουν με τον αντιαισθητικό τρόπο της άκαμπτης προσήλωσης. Και αυτός ο τρόπος είναι που κάνει τελικά την μουσική τους να δουλεύει και το άκουσμα κάθε τους album μια ολόκληρη εμπειρία.

((E A R))
((E Y E))