CIRCLE WITH ERKKI KURENNIEMI - "KELL0 12.12"

Κολλημένος στην οθόνη του υπολογιστή, έχω επιδοθεί σε μαραθώνιο ονυχοφαγίας περιμένοντας να πετύχω κάπου αυτή την επική συνεργάσια. Σε άλλες εποχές απλώς θα έτρεχα μανιασμένα σε ένα δισκάδικο. Σε αυτή την εποχή το ρευστό είναι είδος προς εξαφάνιση...
Υ.Γ. Όποιος έχει πληροφορίες για κάποιο link, παρακαλώ να επικοινωνήσει. Είναι μεγάλη ανάγκη.

OMAR SOULEYMAN - "HAFTA GHARBIA: THE WESTERN CONCERTS" (2011)

Ο ένας και μοναδικός αστέρας της λαϊκής υποκουλτούρας της μέσης ανατολής, περιφέρεται τα τελευταία δύο χρόνια σε διάφορους συναυλιακούς χώρους και φεστιβαλάκια της δύσης, προσφέροντας απλόχερα την ιδιότυπη μουσική του, μαζί με τους πιστούς του συντρόφους. Πίσω λοιπόν από τη κουφίγια και το μαύρο γυαλί ήλιου, την επιβλητική φωνή που σκούζει ανάμεσα στα delay και την αυθεντική μουσική αισθητική της ανατολικής μεσογείου, φανερώνεται ένα μονολιθικό μείγμα από νταούλια και πλήκτρα και ατελείωτα σόλο σε απάνθρωπες ταχύτητες – ένας ανεμοστρόβιλος αμανέ και break-beat, ένα ψυχεδελικό χορευτικό παραλήρημα, που κατορθώνει να μπλεχτεί με όλα τα συναισθήματα. Η sublime frequencies, η εταιρία που τον ανέδειξε στη δύση, αποτύπωσε κάποιες στιγμές από αυτές της συναυλίες σε αυτή τη κυκλοφορία και απέδειξε, στους υπόλοιπους κοινούς θνητούς που δεν είχαν την τύχη να τον απολαύσουν από κοντά, ότι ο κ. Souleyman δεν αστειεύεται: στις συναυλίες του τα δίνει όλα, ξεσηκώνει τα πλήθη, η καταιγιστική μουσική του σε συνεπαίρνει περισσότερο, τα κομμάτια απλώνονται σε διάρκεια, ο αμανές κρατάει για πάντα – σαν υποσημείωση συμπληρώνω εδώ ότι το παλικάρι στα πλήκτρα είναι κυριολεκτικά ασυγκράτητο και είναι πολλές πίστες ανώτερος από πολλούς μέντορες της χορευτικής μουσικής. Μόνο που αυτή η μουσική δε μου κάθετε καλά σε συναυλιακούς χώρους. Δεν μπορώ να φανταστώ τον Omar να ξεδίνει απέναντι σε ένα κοινό που τον κοιτάει με περιέργεια, προσοχή και προσήλωση – όρθιο και ακίνητο. Όχι. Ο φυσικός του χώρος είναι τα γαμήλια πανηγύρια, η προχειροστημένη πίστα που απέναντι της έχει τραπέζια κτηνωδώς και άπληστα γεμάτα με φαγητά. Τα κρεμασμένα πολύχρωμα λαμπιόνια και τα λευκά πλαστικά τραπέζια. Εκεί όπου το γλέντι δεν έχει παλαμάκια και μπράβο. Μόνο «έλα» και χορό μέχρι πρωίας. Εξάλλου ο άρχοντας της Συρίας εκεί έβγαζε το ψωμί του μέχρι να τον μυριστούν τα λαγωνικά της δύσης και να μυριστεί αυτός με τη σειρά του το χρήμα. Και μπορεί αυτή τη στιγμή να έχει γίνει ολίγον της μόδας, να έχει ακουστεί τόσο το όνομα του μέχρις το σημείο να τον καλέσει η Bjork για συνεργασία (που παρεμπίπτοντος η Ισλανδή εξαφανίζετε δίπλα στην επιβλητική περσόνα του Omar, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε εδώ), να προκαλείτε σούσουρο γύρω από τις εμφανίσεις του, μα η αλήθεια είναι πως με τίποτα δεν θα ήθελα να τον δω σε κάποιο όμορφα φτιαγμένο, καινούργιο και μονδέρνο συναυλιάδικο. Θα προτιμούσα να βάλω το κεφάλι μου στη λαιμητόμο και να παντρευτώ, μόνο και μόνο για να καλέσω τον κ.κ.Omar να μου ορμηνεύσει κατιτίς από τη δισκογραφία του, σε ένα αυθεντικό και άξεστο γλέντι γάμου, με όλη την δολοφονία αισθητικής που αυτός περιλαμβάνει. Εξάλλου δεν βρίσκω και κανένα άλλο σοβαρό λόγο για να παντρευτεί κάποιος σήμερα.

---

((E A R))
((E Y E))

CHRISTOPH HEEMAN – “THE RINGS OF SATURN” (2011)

Το ελεγειακό αυτό Lp, με το πανέμορφο εξώφυλλο, είναι το τελευταίο πόνημα ενός βετεράνου της νέας avant-garde μουσικής σκηνής, του σεβάσμιου γερμανού Christoph Heeman, γνωστό από το πρωτοποριακό στα 80ς avant rock γκρουπ "H.N.A.S." και στην συνέχεια για τα drone κολλάζ του με τον Andrew Chalk ως Mirror. Aρχικά, το “Rings Of Saturn” κυκλοφόρησε ως limited CD-R πίσω στο 2008 και βασίστηκε στην καλομελετημένη συρραφή διάφορων ηχογραφήσεων του Heeman από το 1997 έως το 2008. Κοντά στο cut-up σουρεαλιστικό στυλ του Stephen Stapleton, αλλά σαφώς πιο γήινος και συναισθηματικός, ο Heeman είναι πραγματικά σπεσιαλίστας στην αναπροσαρμογή τετριμμένων καθημερινών ηχητικών συμβάντων, σε ένα καλοσκηνοθετημένο πλαίσιο, όπου όλα παίρνουν ένα νέο, λιγάκι πιο μυστηριώδες νόημα. Έτσι, fields recordings από πουλάκια που τιτιβίζουν, χαρούμενες συνομιλίες ιταλών και γερμανών χωρικών, κουδούνες και κουδουνίσματα, μαρσαρίσματα από μηχανάκια, γαβγίσματα και τσιρίδες, χαζοχαρούμενα μουσικά θέματα από TV shows, το θρόισμα του ανέμου μέσα από τα φύλλα, αδιάφορη muzak και άπειρα άλλα λιγότερο αναγνωρίσιμα, μιξάρονται με έναν φαινομενικά απλό γραμμικό τρόπο αλλά με τέτοια μαεστρία που αν ανοίξεις το volume αρκετά ψηλά, ώστε να μπορείς να συλλάβεις κάθε ηχητική λεπτομέρεια, ξετυλίγεται μπροστά σου ένα μοναδικό εσωτερικό ψυχόδραμα- ένα auter σινεμά για τα αυτιά. Σε κάπΟια σημεία, όπως στην αρχή της δεύτερης πλευράς, ο Heeman καταπιάνεται και με την παραγωγή ολοδικών του αλλοιωμένων ήχων σε drone ύφος που μιμούνται, όμως, την φυσικότητα των field recordings. Καταυτόν τον τρόπο, και οι δύο πλευρές του LP ρέουν αβίαστα και χαλαρά δημιουργώντας στο μυαλό του ακροατή ατελείωτες εικόνες απερίγραπτης φυσικής ομορφίας .Τελικά, το χειρουργικής ακρίβειας audio processing του σχολαστικού Heeman καταφέρει να μεταφέρει τον ακροατή σε απόκρημνες περιοχές του νου όπου κρύβονται καλά φωλιασμένες αναμνήσεις : μια ανοιξιάτικη εκδρομή στην εξοχή όταν ήσουν μικρός, ή την πρώτη φορά που άκουσες να περνά κάτω από το παράθυρο σου μια καλοπροβαρισμένη μπάντα του δήμου, μόνο για να διαλύσουν αυτές τις στιγμές ξεγνοιασιάς και θαυμασμού ένα καγκουρομηχανάκι που γκαζόνει ανελέητα ή το σκουπιαδιάρικο που πάλι βρήκε την λάθος στιγμή για να περάσει.

---

((E A R)) ((E Y E))