JACKIE O MOTHERFUCKER - "LIVE VOL.3" / "LIVE RADIO 2002 - 2003"

Οι Jackie-O-Motherfucker με την σύνθεση του 2001-2003 ήταν η καλύτερη improv/new weird america μπάντα της εποχής. Το είχαμε διαπιστώσει και από κοντά όταν έπεξαν την απόλυτη communal free jazz επί τρεις ώρες για καμμιά εικοσαριά άτομα στο Αν το 2002. Απο αυτήν την επόχη έρχονται και τα δύο cdr που έβγαλε η εταιρία τους U-sound. Το "Live Radio 2002-2003" μαζεύει ηχογράφήσεις για το BBC και τον WFMU του Ηobboken με άψογο ήχο, ενώ το "Live Vol.3" περιέχει ζωντανές και αρκετά θαμπές ηχογραφήσεις από το Portland και το Vancouver το 2001. Είναι φανερό από την αρμονικότητα των αυτοσχεδιασμών οτι τότε οι JOMF είχαν φθάσει στο απόγειο της εγκεφαλικής μουσικής επικονωνίας μεταξύ τους. Τζαμάρουν με τόση χάρη ανάμεσα στην free jazz και την americana, ώστε να καταφέρουν στιγμές να ακουμπήσουν της πιο εκστατικές στιγμές ενός Albert Ayler ή την στοχαστική αναπόληση ενος John Fahey. Και είναι κρίμα που οι σαξοφονίστες του group αποτελούν εδώ και καιρό παρελθόν.'Ετσι, οι JOMF από μια καλοκουρδισμένη improv κολλεκτίβα, υπάρχουν για εξυπηρετούν τις τετριμένες τραγουδιστικές ανησυχίες του Tom Greenwood.

---

((E A R- Live))
((E A R- Radio))
((E Y E))

LIGHTNING BOLT - "EARTHLY DELIGHTS" (2009)

Επιστροφή μετά από τέσσερα χρόνια για το εκρηκτικό duo από την Αμερική. Το νέο τους υλικό είναι αρκετά πιο δομημένο και προσεγμένο. Φυσικά υπάρχουν τα απογειωτικά drums του ασυγκράτητου Brian Chippendale, όμως στο ιδιόμορφο bass-guitar του Brian Gibson διακρίνονται περισσότερες μελωδικές γραμμές, πιο πλούσια ηχοχρώματα, πιο punk και λιγότερο noise αισθητική. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έπαψαν να είναι noise, να είναι χύμα, να αποπνέουν απίστευτη ενέργεια. Φυσικά και όχι. Απλά, ύστερα από τόσο καιρό, περιμένεις να ακούσεις κάτι λίγο διαφορετικό από αυτούς και πράγματι δείχνουν να έχουν εξελίξει τον ήχο τους. Tα κομμάτια και οι ρυθμοί συγκρατούνται περισσότερο σε ένα ορισμένο πλαίσιο, ο ήχος είναι κάπως πιο στατικός και δεν ξεφεύγει στα παλαιότερα χαοτικά θορυβώδη ηχοτόπια και το αποτέλεσμα είναι πιο εγκεφαλικό και λιγότερο σωματικό - με το τελευταίο 12λεπτο κομάτι να αγγίζει τα όρια του metal. Πραγματικά δουλεμένο από όλες τις πλευρές και πραγματικά πολύ καλό.

---

((E A R))
((E Y E))

SUSANNA & THE MAGICAL ORCHESTRA - "3" (2009)

Το “3” έρχεται για το duo Susana and The Magical Orchestra μετά από τις πολλές διασκευές που κυκλοφόρησε solo η Susanna Wallumrød. Είναι στην ουσία το τρίτο album με συνθέσεις τους μετά τα List of Lights and Bouys (2004) και Melody Mountain (2006). Εδώ το χρωματιστό, πιο φωτεινό και αισιόδοξο εξώφυλλο, αντικατοπτρίζεται και στο μουσικό περιεχόμενο του δίσκου. Οι μελωδίες είναι πολύ πιο πλούσιες σε ήχους, η μουσική απλώνεται σε πολλά επίπεδα, το σύνολο έχει πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία, όλα βέβαια τοποθετημένα στην παραγωγή (στην οποία έχει βάλει το χεράκι του και ο Helge Sten) πίσω από την πάντα υπέροχη φωνή της Susanna. Τα κομμάτια εναλλάσσονται από απλές συνθέσεις κυρίως στα πλήκτρα του Morten Qvenild σε πιο pop με προσεγμένα ευρύ ήχο που γεμίζει το χώρο. Ο ήχος του duo ήταν πάντα στατικός, ατμοσφαιρικός, συναισθηματικός, όμως στο “3” έγινε και λίγο πιο χρωματιστός, λίγο πιο εκδηλωτικός και τελικά πιο ζεστός και αυτό ίσως έχει να κάνει με τις αρκετές συμμετοχές από μουσικούς της Νορβηγικής σκήνης (όπως ο Andreas Mjøs των Jaga Jazzist, o Mariam Wallentin, o Erland Dahlen).

---

((E A R))
((E Y E))

SILVESTER ANFANG - "SILVESTER ANFANG II" (2009)

Οι Silvester Anfang σκανε μύτη από τη σκηνή του Βελγίου, που τελευταία έχει πάρει τα πάνω της. Πρόκειται για το δεύτερο album, αρκετά διαφορετικό από το πρώτο. Δηλαδή για μεγάλης διάρκειας κομμάτια, με βασικό συστατικό το kraut, μιας και ο ρυθμός και η βασική μελωδία επαναλαμβάνονται συνεχώς και πολλά κιθαραστικά solo και άλλα στοιχεία που παραπέμπουν στο psych rock και σε πολλά σημεία θυμίζει κάτι από Γερμανική 60’s motorik ψυχεδέλεια. Έχει όλη την αμεσότητα της χύμα ηχογράφησης, μα ταυτόχρονα είναι αρκετά καλοδουλεμένο και καταφέρνει να δημιουργεί τα ζητούμενα παραισθητικά ηχοτόπια, την ενέργεια και την ένταση, την βίαιη ατμόσφαιρα. Με συνεργασίες μουσικών της σκηνής του Βελγίου (όπως ο Ignatz και οι Kiss the anus of the black cat) το ΙΙ είναι ένα αξιοπρόσεκτο cosmic πυροτέχνημα.

---

((E A R))
((E Y E))

V/A - "OPEN STRINGS (EARLY VIRTUOSO RECORDINGS FROM THE MIDDLE EAST, AND NEW RESPONSES" (2009)

Μία πολύ καλή συλλογή από την Honest Jons που κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι σε 4πλο βυνίλιο και 2πλο c.d. Το πρώτο μέρος αποτελείται από ηχογραφήσεις κυρίως της δεκαετίας του 1920 από την Αίγυπτο, το Ιράν, το Ιράκ και την Τουρκία από τα αρχεία των δίσκων 78 στροφών της ΕΜΙ. Πρόκειται γα κομμάτια με έγχορδα – εξ ου και ο τίτλος – τα οποία είναι αυτοσχεδιαστικά, άλλα πιο δραματικά, άλλα πιο ψυχεδελικά, άλλα πιο μελωδικά και άλλα πιο ρυθμικά, μα όλα ανεξαιρέτως είναι ανεπάντεχα εξαίσια, παιγμένα με απίστευτο πάθος και ένταση που σε μαγνητίζουν για να τα ακούσεις πολλές φορές. Το δεύτερο τώρα μέρος είναι σύγχρονες συνθέσεις από μερικά από τα πιο γνωστά ονόματα της free-folk σκηνής στα έγχορδα. Τα κομμάτια βασίζονται πρωτίστως στις ανατολίτικες κλίμακες και ανάμεσα στους συνθέτες τους βρίσκεις ονόματα όπως ο Richard Bishop (των Sun City Girls), οι Six Organs Of Admittance, o Michael Flower (Vibracathedral Orchestra), οι βετεράνοι Bruce Licher και Paul Metzger, το duo των Matthew Valentine & Erica Elder (MV & EE), κτλ. όπου και εδώ τα περισσότερα κομμάτια είναι εξίσου καλοπαιγμένα, αυτοσχεδιαστικά, με καλές μελωδίες και κυρίως αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα η συλλογή να αποφεύγει να γίνει βαρετή. Με πολύ ωραία αισθητική και προσεγμένο packaging το Open Strings είναι από τις πιο αξιοπρόσεκτες συλλογές της χρονιάς.

---

((E A R))
((E Y E))

ANNEA LOCKWOOD - "EARLY WORKS 1967 - 1982" (2007)

Και τώρα κατι πολύ avant-garde...Το cd "Early Works 1967 - 1982" μαζεύει δύο σπάνια άλμπουμ της Νεοζηλανδής συνθέτριας Annea Lockwood, σχετικά άγνωστη ακόμη και στους avant-garde κύκλους. Στο "Glass World" άλμπουμ η Lockwood πειραματίζεται με διαφόρων ειδών γυάλινα αντικείμενα και τους ήχους που μπορόύν να παράξουν. Τα χειρίζεται με πολλή ευασθησία και υπομονή, χτυπώντας τα μαλακά, περιμένωντας να αντηχήσουν στο χώρο, να δώσουν μια σειρά από απρόβλεπτες αρμονικές και μετά να τα ξαναακουμπήσει. Σίγουρα, δεν είναι εύκολο άκουσμα, αλλά ακούγοντας αυτούς τους γνώριμους μεν, με νέο τρόπο παρουσιασμένους δε, ήχους, νοιώθεις να καθαρίζει λίγο το καταπονιμένο σου αυτί από την ηχητική σαβούρα σου επιτίθεται καθημερινά στην μεγαλούπολη, όπως είναι η Αθήνα. Το "Tiger Balm" άλμπουμ είναι μια άλλη περίπτωση avant σύνθεσης, αρκετά πιο αφηρημένη. Ουσιαστικά, αποτελεί ένας ιδιαίτερος ηχό-κοσμος, που ξεκινά σαν μια θολή ηχογραφηση τελετής λατρείας για την άγρια τίγρη και συνεχώς με την είσοδο/έξοδο από την μίξη διάφορων avant drone ήχων μεταλλάσεται ηχό-σχηματικά, εξιτάρωντας τις αισθήσεις του ακροατή. Ένα αριστούργημα avant/drone/noise πολυμορφηκότητας που με έκανε να σκεφτώ για άλλη μια φορά για την έλλειψη φαντασίας σύγχρονη, συχνά μονοδιάστατη drone/noise σκηνή.

---

((E A R)) ((E Y E))

PAN SONIC & KEIJI HAINO - "SHALL I DOWNLOAD A BLACKHOLE AND OFFER IT TO YOU" (2009)

Είναι δύσκολο να περιγράψεις αυτή τη συνεργασία με τον ομολογουμένως φοβερό τίτλο. Ο ήχος των Pan Sonic είναι λίγο διαφορετικός, κάπως σεμνός και απόμακρος, με τα Beat – όπου υπάρχουν – να είναι γυμνά και σπρωγμένα πολύ πίσω στη παραγωγή. Κυριαρχούν κάποια περίεργα, κυκλοθυμικά drone που εκρήγνυνται σε noise εξάρσεις και πλαισιώνονται άλλοτε από τους βρυχηθμούς του Haino, τη κολασμένη φωνή του σαμάνου – θα έλεγε κανείς – Haino, άλλοτε από ψίθυρους που σε κάνουν να ανατριχιάσεις και σε κάποια γεμίσματα με την κιθάρα του δένει με τα ηλεκτρονικά στοιχεία των Pan Sonic με ένα μαγικό, τελετουργικό τρόπο σε μία μυστικιστική θαρρείς ατμόσφαιρα. Aυτή η χορταστική ive ηχογράφηση από το Volksbuhne του Βερολίνου συγκαταλέγεται σίγουρα στα καλύτερα της χρονιάς.

---

((E A R))
((E Y E - PAN SONIC))
((E Y E - KEIJI HAINO))

JACK ROSE & THE BLACK TWIG PICKERS - "S/T" (2009)

O βιρτουόζος κιθαρίστας Jack Rose, γνωστός αρχικά από τη drone-psych folk μπάντα Pelt, είναι από αυτούς που έχουν ξεχωρίσει, ανάμεσα σε όσους κινούνται στα χνάρια του John Fahey και γενικά της εταιρίας Takoma. Μέσα σε μία δεκαετία έχει βγάλει πολλές solo κυκλοφορίες μόνο με την κιθάρα του, κάποιες από αυτές υπέροχες κάποιες λίγο βαρετές. Εδώ όμως συναντάει ένα old fashion συγκρότημα, τους Black Twig Pickers που παίζουν bluegrass και country και ο ήχος του απογειώνεται. Ένα καλοκαιρινό άκουσμα, για ζεστά απομεσήμερα, αράζοντας στο ράντζο μου και παίζοντας το banjo μου καταστάσεις, με το γνωστό figerpicking του Rose και τους Black Twig Pickers να δίνουν ρέστα σε κάτι ανάμεσα σε raga, bluegrass, folk. Θυμίζει εντόνως το The Voice Of The Turtle του Fahey και είναι γενικώς απολαυστικό, φωτεινό και ρυθμικό, με καλές μελωδίες και κάτι από την Αμερικάνικη επαρχεία με πολλά έγχορδα και γεμάτο ήχο. Κυκλοφορεί από την VHF.

---

((E A R))
((E Y E - JACK ROSE))
((E Y E - THE BLACK TWIG PICKERS))

ASHTRAY NAVIGATIONS - "JOHNNY FUCKOFF MINOTAUR" (2009)

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

MIKE COOPER - "METAL BOX" (2005)

Το "Metal Box" του Mike Cooper, είναι ένα χαμένο σύγχρονο διαμαντάκι. Εδώ ο Άγγλος improv κιθαρίστας χρησιμοποιεί την κιθάρα που έπαιζε όταν πρωτοάρχισε να ασχολείται τη μουσική ως έφηβος πίσω στα 60ς : την National Steel guitar. Μόνο που έχει προσαρμόσει απάνω της έναν αυτοσχέδιο μεταλλικό κουτί, έναν "αντηχητή" (resonator), όπως τον αποκαλεί. Επιπλεόν, οι ήχοι που ηχογραφήσε με αυτό το ακουστικό μέτα-όργανο τους υποβάλλει σε φηφιακή επεξεργασία. Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από φουτουριστικά μεταλλαγμένα blues. Η αυτοσχεδιαστική παιδεία του Cooper του επιτρέπει να βγάλει μια σειρά από πρωτότυπους βαρύτονους παρατεταμένους slide γδούπους και με να τους "στρώσει" πάνω σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο ηχητικό τείχος από ηχογραφήσεις κοφτερών μεταλλικών αντηχήσεων από τον resonator του. Η ατμόσφαιρα είναι πάντοτε βαριά και bluesy. Κάτι σαν μια πολύ πιο πειραγμένη εκδοχή του "Hitomi" του John Fahey. 'Αλλωστε, το τελευταίο κομμάτι του άλμπουμ ονομάζεται "Last Chance and Dance for Blind Joe Death"...

---

((E A R)) ((E Y E))

RICHARD YOUNGS - "LIKE A NEURON" (2009)

Μία ακόμη κυκλοφορία για τον ασταμάτητο Richard Youngs, αυτή τη φορά σε βυνίλιο. Τον τελευταίο καιρό ο βετεράνος ερευνητής των ορίων των ειδών της μουσικής, πειραματίζεται με πιο ηλεκτρονικά μονοπάτια. Έπειτα από το εξαίσιο φωτεινό και ρυθμικό pop album “Beyond The Valley Of Ultrahits” επιστρέφει με το πιο σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, παραισθητικό “Like A Neuron” από την Dekorder. Χρησιμοποιώντας ήχους και δομές από το ευρύ φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής, από την house μέχρι την techno, καταφέρνει να τους απογυμνώσει και τους κάνει πιο εσωστρεφείς – θυμίζοντας σε στιγμές τον Astral Social Club ή ακόμη και τους Coil και τον Thighpaulsandra. Χωρίς καθόλου φωνητικά τα 7 κομμάτια του δίσκου αποτελούν ένα υβρίδιο cosmic disco, με μία space, βρώμικη χροιά και από τα synthesizer βγαίνει ένα παλιομοδίτικο ηχητικό σύνολο που είναι πλήρως ατμοσφαιρικό, νυχτερινό και ολίγον μαύρο – που με ένα πρώτο άκουσμα μπορεί να φαίνεται δυσκολοχώνευτο ή κάπως αταίριαστο, αλλά στο τέλος η εξωτική replica της house κατορθώνει να σε κερδίσει.

---

((E A R)) ((E Y E))

LIVING IS HARD - "WEST AFRICAN MUSIC IN BRITAIN, 1927 - 1929" (2008)

H συλλογή "Living Is Hard" αποτελεί την πρώτη απο μια σειρά θεματικών συλλογών της Honest Jones που συγκεντρώνουν μετανάστες που ζούσαν στην Αγγλία στις αρχές του 20 αιώνα και ηχογράφησαν για αγγλική ετικέττα Zonophone. Όλες οι ηχογραφήσεις στο "Living Is Hard" λοιπόν, έγιναν από μετανάστες με καταγωγή από την δυτική Αφρική και στην συνέχεια εξάγωνταν στην Αφρική, αφού οι ίδιοι οι άγγλοι δεν είχαν κάνενα ενδιαφέρον να τις ακούσουν. Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια με την άνοδο της World music έχουν κυκλοφορήσει άπειρες συλλογές με μουσική από την Δυτική Αφρική, αλλά το "Living Is Hard" διαφέρει ουσιαστικά από της περισσότερες. Πρώτον, είναι ίσως οι παλαιότερες χρονικά ηχογραφήσεις δυτικο-αφρικανών και γι' αυτό οι ιστορικότερες αφού οι επόμενες καταγραγραμένες ηχογραφήσεις αφρικανικής μουσικής έρχονται μετα τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο με την άφιξη ευρωπαίων παραραγών επιτόπου στην Δυτική Αφρική. Δεύτερον, επειδή οι ηχογραφήσεις γίναν σε επαγγελματικά studios στο Λονδίνο, ο ήχος δεν είναι τοσο σκονισμένος όπως διάφορα, ουσιαστικά, field recordings που ακολούθησαν. Τέλος, μιλάμε για το 1927. Μιλάμε για μια άγρια, στοιχείωδη Αφρικανική μουσική παιγμένοι από λιμενεργάτες μετανάστες. Δεν έχει καμμία σχέση με τα λάγνα funky grooves και την αραχτή reggae που μας σερβίρουν συνήθως από την Δυτική Αφρική οι πολυεθνικές. Αντίθετα, αν και μουσικά ¨Living Is Hard" έχει μεγάλο μουσικό εύρος, από πρωτο-blues μοιρολόγια έως τελετουργική μουσική με κρουστά, όλα τα κομμάτια αποτελούν στοιχιωμένες ιστορίες ανυμπόριας, οικονομικών προβλημάτων, νομικών δυσκολιών, ασθενιών, αλκοολ, νόστου και κάποιες φορές θανάτου...Πραγματικά, μοναδική στο είδος της συλλογή!

---

((E A R)) ((E Y E))

ALASEHIR - "TORMENT OF THE METALS" (2009)

Αυτή είναι η τέταρτη κυκλοφορία του side-project των Bardo Pond, με το όνομα Alahesir, την Τουρκική ονομασία της πόλης Φιλαδέλφεια στη μικρά Ασία. Τα δύο αδέρφια των Bardo Pond (από την Φιλαδέλφεια της Αμερικής) John και Michael Gibbons, μαζί με τον drummer Michael Zangha ακολουθούν τον γνωστό πια ήχο τους, με στοιχεία stoner-rock, ψυχεδέλειας, kraut, με τις κιθάρες γεμάτες παραμόρφωση, βίαια drums πολύ μπροστά στην παραγωγή και τους ήχους να κρατάνε για ώρα δημιουργώντας βαλτώδη ηχοτόπια. Πιο καλό από την επίσημη κυκλοφορία των Bardo Pond φέτος και αυτό γιατί καταφέρνει καλύτερα να απλωθεί στο χώρο, με τρία κομμάτια στη 40λεπτή διάρκεια του, το Torment Of The Metals διαφέρει από τις περισσότερες παρόμοιες πρόσφατες κυκλοφορίες, όχι γιατί έχει κάτι διαφορετικό σε ήχο, μα απλούστατα διότι επιτυγχάνει να χτίσει μέσα από τις μελωδίες, το θόρυβο, το ρυθμό και τις παραμορφώσεις το έντονα παραισθητικό ηχητικό τείχος, που είναι και το ζητούμενο.

---

((E A R))
((E Y E))

ANTHEMS IN EDEN : AN ANTHOLOGY OF BRITISH & IRISH FOLK 1955-1978

Ο Γεωργέας μου πρότεινε να ανεβάσω αύτη τη συλλογή στο blog, μιας και μου είπε πως όσο κι αν έψαξε δεν μπορούσε να την βρει πουθενά. Και όντως, αυτή η συλλογή είναι από τις πιο αξιοπρόσεκτες πάνω στην folk από τα βρετανικά νησιά. Παίρνοντας τον τίτλο της από το album των Shirley και Dolly Collins, απλώνεται σε τέσσερα c.d. και καλύπτει τις πρώτες εξάρσεις αυτού του είδους τη δεκαετία του ‘50 συνεχίζει με το folk-revival, τις συνθέσεις με την προσθήκη του ηλεκτρικού ήχου στη δεκαετία του ΄60, τις ψυχεδελικές επιρροές, το neo-folk, το pop-folk. Πάνω από 100 κομμάτια γραμμένα μεταξύ 1955 και 1978 και επιλεγμένα από εκατοντάδες (για να μη πω χιλιάδες) ηχογραφήσεις που υπήρχαν τότε πάνω στο folk, το Anthems In Eden κατορθώνει να γίνει η συλλογή οδηγός για όσους θέλουν να αναζητήσουν το είδος και η συλλογή στην οποία σκοντάφτουν συνεχώς όσοι ψάχνουν δίσκους εκείνη την εποχή από τη Βρετανία. Από την Ann Briggs, τον Owen Hand και τον Martin Carthy, μέχρι τους Pentacle, τον Bert Jansch, τους Incredible String Band και τους C.O.B. και μία λίστα που δεν έχει τελειωμό είναι, νομίζω, η καλύτερη folk anthology, τουλάχιστον για εκείνη την εποχή και τουλάχιστον για ότι αφορά την Βρετανία.

---

((DISC 1: FOLK ROOTS, NEW ROOTS))
((DISC 2: PLEASE SING A SONG FOR US))
((DISC 3: THE NEW ELECTRIC MUSE))
((DISC 4: A MIDSUMMER NIGHT'S HAPPENING))