Επιστροφή μετά από τέσσερα χρόνια για το εκρηκτικό duo από την Αμερική. Το νέο τους υλικό είναι αρκετά πιο δομημένο και προσεγμένο. Φυσικά υπάρχουν τα απογειωτικά drums του ασυγκράτητου Brian Chippendale, όμως στο ιδιόμορφο bass-guitar του Brian Gibson διακρίνονται περισσότερες μελωδικές γραμμές, πιο πλούσια ηχοχρώματα, πιο punk και λιγότερο noise αισθητική. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έπαψαν να είναι noise, να είναι χύμα, να αποπνέουν απίστευτη ενέργεια. Φυσικά και όχι. Απλά, ύστερα από τόσο καιρό, περιμένεις να ακούσεις κάτι λίγο διαφορετικό από αυτούς και πράγματι δείχνουν να έχουν εξελίξει τον ήχο τους. Tα κομμάτια και οι ρυθμοί συγκρατούνται περισσότερο σε ένα ορισμένο πλαίσιο, ο ήχος είναι κάπως πιο στατικός και δεν ξεφεύγει στα παλαιότερα χαοτικά θορυβώδη ηχοτόπια και το αποτέλεσμα είναι πιο εγκεφαλικό και λιγότερο σωματικό - με το τελευταίο 12λεπτο κομάτι να αγγίζει τα όρια του metal. Πραγματικά δουλεμένο από όλες τις πλευρές και πραγματικά πολύ καλό.
((E A R))
((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου