Ακούω εδώ και 15 μέρες το "Field" και όσο κι αν με συναρπάζει ως άκουσμα, νοίωθω ότι δεν μπορώ να συλλάβω όλες του τις διαστάσεις. Ένα πολύ απαιτητικό άκουσμα σίγουρα, καθώς προκείται για ημι-αυτοσχεδιαστική μουσική που κινείται σε πολύ αβέβαια μονοπάτια. Αποτελείται από δύο μεγάλης διάρκειας προσχεδιασμένου αυτοσχεδιασμού (;) με τους γερμανούς Polwechsel στα κρουστά, το τσέλο και το μπάσο και τον γνωστό από τους ΑΜΜ πρωτοπόρο John Tilbury στο πιάνο και τον μοναδικό John Butcher στο σαξόφωνο. Μια πολύ ρευστή μίξη παλαίοτερου ύφους ελευθέρου maximal αυτοσχεδιασμού και της νεώτερης υπεραπλουστευτικής τάσης (reductionism), γεμάτο απροσδόκητες αλλαγές στο ηχητικό τοπίο που υφαίνουν με μαεστρία αυτοί οι κορυφαίοι μουσικοί. Ουσιαστικά, το "Field" δεν κατατάσεται εύκολα κάπου, αφού αν και δύσπεπτο και ακαδημαϊκό, κρύβει μια υποβόσκουσα αφηγηματικότητα που μπορεί να μαγνητίσει και κάποιον σαν εμένα με πολύ λιγότερη μουσική παιδεία από τον μέσο improv-freak.
((E A R)) ((E Y E))
Bless you!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήI have their 1st album!
can u repost pls?
ΑπάντησηΔιαγραφή