“Είναι πολύ καλή. Συνήθως θυμίζει μια γυναικεία έκδοση του Ignatz, μα σε αυτό το δίσκο βγάζει περισσότερο θόρυβο, που σου παίρνει τα μυαλά”. Αυτές ήταν οι συστάσεις με τις οποίες προσγειώθηκε το A Siren Blares In An Indifferent Ocean στα χέρια μου, με το λιτό, μαυρόασπρο εξώφυλλο. Εκείνη τη στιγμή μου είχαν φανεί εξόχως δελεαστικές, αν και στο πίσω μέρος του μυαλού μου ακούστηκαν κάπως υπερβολικές. Αφήνοντας όμως τη βελόνα να κόψει μερικές βόλτες πάνω σε αυτό το βινύλιο, αντιλήφτηκα ότι οι συστάσεις ήταν μάλλον μετριοπαθείς. Η κυρία Hayden, γνώστη και από τη συνεισφορά της ως πρώτο βιολί στη πρωτοπόρα ψυχεδελική μπάντα Vibracathedral Orchestra, το λιγότερο που σου κάνει με τα 7 χαοτικά κομμάτια, είναι να σου πάρει τα μυαλά. Το περισσότερο είναι να σε αφήσει με ένα γλυκό, παραισθητικό πονοκέφαλο για λίγες ώρες. Βάζοντας αρκετά δυνατά στο στερεοφωνικό τη limited edition κυκλοφορία της Βέλγικης K-RAA-K, ένα μονολιθικό ηχητικό τείχος σου επιτίθεται με μία υπόγεια μανία. Η ατμόσφαιρα, σκοτεινή και μαύρη, απλώνετε βαρύγδουπη πάνω από τα πολλά distortion, από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα που γυροφέρνουν τα μπλουζ, από το ασήκωτο χαλί των θορύβων. Απλό και έντονα δομημένο – ακόμη και στα σημεία του αυτοσχεδιασμού – το δημιούργημα της Hayden, μοιάζει να έχει μπολιάσει τα αρπακτικά ηχοτόπια του κ.κ. Keiji Haino με τις παραμορφώσεις και τις κραυγές, με την αλλοπρόσαλλη τραγουδοποιία του Jandek. Όσο περνάει ο χρόνος πάνω στο …Ocean, νιώθεις όλο και περισσότερο εγκλωβισμένος μέσα στα επίμονα καταιγιστικά και μονότονα μοτίβα, να βουλιάζεις όλο και περισσότερο στο μαυρόασπρο – σαν το εξώφυλλο – μουσικό γαλαξία του ηλεκτρισμένου θορύβου. Η πρώτη επίσημη solo κυκλοφορία της Hayden, με τον υπέροχο τίτλο και τη λασπώδη και μπουκωμένη παράγωγη, αποδεικνύει ότι πρόκειται για ένα αυθεντικό διαμάντι της ψυχεδελικής κιθαριστικής βαβούρας. Εύγε.
((E A R))
((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου