Το You Lost Me At Hello, σε κάνει να το προσέξεις από την πρώτη στιγμή, από την αισθιτική του εξωφύλλου (διά χειρός Kim Hiorthoy, όπως όλα τα εξώφυλλα της Rune Grammofon) και την πρώτη ψευτομεταλλίζον κιθαριά, καταλαβαίνεις πως πιθανότατα έχεις να κάνεις με κάτι καλό. Και πράγματι, είναι κάτι καλό. Ένα αξιοπρόσεκτο συνονθύλευμα rock, jazz και metal, που μόνο Νορβηγοί θα μπορούσαν να κάνουν. Εδώ δεν έχει συναισθηματισμούς και ρομαντικές διαθέσεις. Έχει ενέργεια, δύναμη, ρυθμό, τεχνική και επιθετικές μελωδικές γραμμές. Ένα μονολιθικό fusion, νεανικό και τσαμπουκαλεμένο, που τραβάει και τραβάει και τελειωμό δεν έχει. Μόνη παρατήρηση πως θα προτιμούσα περισσότερο βρώμικο ήχο στην παραγωγή. Ένας δίσκος της συνομοταξίας των Shinning (απ’ όπου και ο κιθαρίστας των Bushman’s Revenge), των Scorch Trio, των Motorpsycho και όλων των κάπως πιο βαριών rock δίσκων της Rune Grammofon.
((E A R)) ((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου