Δεύτερο album από την μουσική κολλεκτιβα των Ultralyd, αποτελούμενη από τους Kjetil Møster, Anders Hana, Kjetil Brandsdal και Morten J. Olsen και πιο λιτή σε ήχο, συγκεντρωμένη σε συνθέσεις, ενιαία σε σύνολο Αργόσυρτο drone, νωχελικό και ήπιο στα περισσότερα σημεία, που όμως κατορθώνει να χτίσει μια σχεδόν κινηματογραφική ατμόσφαιρα που κινείται στο χώρο κατά κύματα, με εξάρσεις και υφέσεις. Εντελώς αυθαίρετα θα έλεγα πως μου θυμίζουν μια ακαδημαϊκή έκδοση των πιο συνεκτικών κυκλοφοριών του Nurse With Wound, μιας και περισσότερες συχνότητες παράγονται από ορχηστικά όργανα, όπως το σαξόφωνο το μπάσο και η κιθάρα και το αποτέλεσμα είναι αρκετά οργανικό ζεστό και ζωντανό, λίγο μαύρο και έντονα κυκλικό. Υπάρχουν σημεία όπου ένα εσωστρεφές fusion απογειώνει τον ήχο (ιδιαίτερα στο τελευταίο κομμάτι) και σημεία που παγιδεύεσαι από την αφαιρετική χροιά του ήχου. Ένας δίσκος στα standards της Rune Grammofon.
((E A R)) ((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου