Δεν θα το παίξω κλασσικός ξερόλας, του τύπου πάντα ήξερα τον Jim Shepard, έχω ακούσει όλα τα abum που έχει βγάλει, σόλο ή και με τα συγκροτήματα του, πριν αυτοκτονήσει κάπου στο 1999. Η αλήθεια είναι ότι ήρθα πρόσφατα σε επαφή με την μουσική του, άκουσα αρχικά το Picking Through The Wreckage With A Stick, του 1995, το μοναδικό σόλο album που είχε κυκλοφορήσει (siltbreeze) και αφού μου άρεσε αρκετά, έψαξα περισσότερα πράγματα για αυτόν και τα συγκροτήματα στα οποία συμμετείχε. Ο Shepard λοιπόν, γέννημα θρέμμα του Ohio, ήταν πέρα από μουσικός, ποιητής και παραγωγός, και σαν κιθαρίστας (βασικά) αναμίχτηκε με τα συγκροτήματα Vertical Slit, Phantom Limb, V-3 και Ego Summit. Μοναχικός και αποστασιοποιημένος εκ φύσεως, συνέχισε σόλο για λίγο καιρό, πριν βάλει τέλος στη ζωή του, στα 41 χρόνια του. Τώρα αυτό το album που κυκλοφορεί από την Fan Club, αποτελείται από ακυκλοφόρητο υλικό που ο Shepard είχε γράψει λίγο μετά τους V-3. Σαν ήχος, ότι βρίσκεται σε αυτό το δίσκο, θυμίζει έντονα την κιθαριστική επιθετικότητα των 90’s και, κυρίως, τον ήχο της Νέας Ζηλανδίας εκείνη την εποχή. Η κιθάρα του Shepard και η βαθιά, μπάσα και μελαγχολική φωνή του, φέρνει πολύ έντονα στο νου τον Peter Jeffries και η ηχογράφηση θυμίζει επίσης κάτι από την αλμυρή υγρασία της Νέας Ζηλανδίας. Υπάρχουν βέβαια διάσπαρτα διάφορα πρώιμα ηλεκτρονικά στοιχεία, field recordings, μπάσο, ακόμη και πνευστά και σε γενικές γραμμές οι μελωδίες και οι συνθέσεις έχουν μία απλότητα και αμεσότητα, είναι σύντομες και αρκετά ατμοσφαιρικές και επιπλεόν, απ' όσο μπόρεσα να διακρίνω, οι στίχοι είναι κοφτεροί σα μαχαίρι. Το V-3 Next Album είναι ένα πραγματικά θορυβώδες ποίημα μιας άλλης εποχής, όχι τόσο μακρινής και ενδείκνυται σε όσους είναι συναισθηματικά δεμένοι με τις ηχητικές παραμορφώσεις των Dead C, των Sonic Youth, των Bardo Pond.
((E A R))
((E Y E))
Hi! If you get a chance, could you re-upload this? Thanks!
ΑπάντησηΔιαγραφήWould love to hear this, if at all possible - thank you!
ΑπάντησηΔιαγραφή