Η περίπτωση των άγνωστων βρετανών Suum Cuique χρήζει, πραγματικά, της ιδιαίτερης προσοχής αυτών που αναζητούν τις ουσιαστικές ambient drone κυκλοφορίες. Στην αρχή, πριν ακούσω – βυθιστώ στο πυκνωτικό ηχητικό σύμπαν των Suum Ciuque, νόμιζα πως πρόκειται για άλλη μια new age / hypnagogic drone ψυχεδελική βόλτα στην γκλαμουράτη πλευρά των 80s. Καμία σχέση. Εδώ έχουμε να κάνουμε με υψηλότητας καθαρότητας, αναλογικής προελεύσεως ήχο-κύματα που μοιάζουν να βουτούν αδιάκοπα σε αβυσσώδη πελάγη χαμηλών συχνοτήτων, χωρίς, όμως, να τρεμουλιάζουν από το ανούσιες μπάσο – παραμορφώσεις. Παράλληλα, ψήγματα από πρωτόλειους ηλεκτρονικούς θορύβους αλλά και ζωντανές ηχογραφήσεις χαοτικά φυσικά φαινόμενα όπως βροντές, αστραπές και ριπές ανέμου βρίσκουν την κατάλληλη θέση στην τελική μίξη. Mάλιστα, η εξέλιξη των συνθέσεων αν μοιάζει ληθαργικά αργόσυρτη και κλιμακώνεται με έναν σχεδόν ανεπαίσθητο εντροπικό τρόπο που φέρει στο νου σοβαρές περιπτώσεις deep listening drone όπως το “Adnos” της Eliane Radigue. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως πολλοί τίτλοι των κομματιών εμπνέονται από κοσμικών διαστάσεων φυσικές διεργασίες (βλ “Entropy”, “Lithic Reduction”, “Cyclic Redundancy”) και σε πολλά σημεία νομίζεις ότι τις αναπαριστούν με μαθητική ακρίβεια. Αλήθεια, είχα πολύ καιρό να ακούσω μουσική που να σε φέρει ακουστικά τόσο κοντά τέτοια αφηρημένα φυσικά φαινόμενα, χωρίς να γίνεται κουραστικά «πειραματική». Το “Midden” είναι ένα άκρως εμπνευστικό άκουσμα εάν εκπονείς κάποιο «κουλό» μεταπτυχιακό υποατομικής φυσικής στο MIT ή στο Cambridge . Βέβαια, λειτουργεί το ίδιο καλά και για όποιον που απλά θέλει να φαντασιωθεί κάποιες στιγμές ότι καταπιάνεται με κάτι τέτοιο.
((E A R)) ((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου