Προσωπικά, δεν βρήκα κάτι το ενδιαφέρον στην ambient βαγκνερικό ρομαντισμό με επικάλυψη drone θορύβου που μας σέρβιρε ο Pet Maherr στο παλιό του project Indignant Senility, αλλά στη νέα του δουλειά με έξυπνο ψευδώνυμο με ξάφνιασε ευχάριστα. Ως πρώτη ύλη για τα αργόσυρτα, κλειστοφοβικά post-industrial illbient κομμάτια που φτιάχνει ο Maherr, χρησιμοποιεί αποκλειστικά λούπες από mainstream hip-hop hits. Βέβαια, η επεξεργασία που υπόκεινται αυτά στα χέρια του είναι τόσο ολοκληρωτική που φυσικά είναι αδύνατον να καταλάβεις από πού προήλθε τι κτλ. Το βαρύγδουπο βαθύ μπάσο, τα παχιά βαριά beats, το αυθάδη gangsta φωνητικά, τα λαμπερά σύνθια που συναντάμε στο hip-hop έχουν πετσοκοπεί σε πολύ λεπτές ήχο-φέτες, συμπιεστεί με reverb dub τεχνικές , τεντωθεί ως τα άκρα με το pitching , σμπαραλιαστεί μαζί άλλους πιο αλλόκοτους θορύβους, και τελικά απολέσει όλο το πλαδαρό μάτσο λίπος τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα μεταλλαγμένο σκοτεινό και πολύ σύγχρονο άλμπουμ που αν και έχει ως αφετηρία τα τεμαχισμένο rap του Dj Screw, είναι πολύ κοντά στα χιουμοριστικό no-fi εκτόπλασμα του James Ferraro, στο θολό post-hip hop ήχο των Hype Williams όσο και στη φιλήδονη ναρκωτική avant electronica των Excepter στο πρόσφατο “Presidence” . Η τελευταία λέξη της μόδας, δηλαδή, σε αυτόν τον ήχο. Κοπιάστε…
((E A R)) ((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου