Λίγες είναι οι πληροφορίες που μπόρεσα να συλλέξω για αυτό το cd-r από την ikuisuus. Πρόκειται για ένα duo, του πιο γνωστού τραγουδοποιού Keijo και του πιο άγνωστου Jarmo, που μέσα σε 10 κομμάτια ξεδιπλώνουν την αγάπη τους για την παραδοσιακή Αμερικάνικη μουσική, τις απλές και συναισθηματικές μπαλάντες της country και των blues, των άμεσων και λιτών μελωδιών στο banjo και στη κιθάρα. Αν και προέρχονται από τη Φιλανδία, εν ολίγοις δεν έχουν ουδεμία σχέση με την Αμερικάνικη κουλτούρα, προσπαθούν – και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνουν – να δώσουν αυτή τη νωχελική, ήρεμη και μελαγχολική ατμόσφαιρα που διατρέχει την Αμερικάνικη έκταση. Με τα κάπως σπασμένα αγγλικά τους, με τα ξεκούρδιστα όργανα τους, με τα κρουστά να βγάζουν ένα ήχο λες και είναι βουτηγμένα στη λάσπη και με μία φυσαρμόνικα να κάνει κατά τόπους την κλαψιάρικη εμφάνιση της, οι Keijo και Jarmo δομούν μακροσκελή τραγούδια με τις μελωδικές γραμμές να χάνονται μέσα σε αρπίσματα και slide πάνω στα έγχορδα, τραγουδούν κάπου στο βάθος με ψίθυρους και μουρμουρητά, απλώνουν τις συνθέσεις με μία αυτοσχεδιαστή διάθεση και τελικά δημιουργούν μία ηχητική απεικόνιση των νότιων πολιτειών της Αμερικής. Η αλήθεια είναι ότι με δυσκολία πιάνω μόλις κάποιες από τις λέξεις που περιέχουν οι στίχοι τους (τα αγγλικά τους πρέπει να είναι χειρότερα και από τα ελληνικά μου) και είναι επίσης αλήθεια ότι το περίπου μονότονο ύφος αυτής της κυκλοφορίας μπορεί να κουράσει μερικούς, όμως στο σύνολο του το βρίσκω ιδιαιτέρως ικανοποιητικό και ατμοσφαιρικό, εσωστρεφές, απλό και ειλικρινές.
((E A R))
((E Y E))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου