Eίχα να ακούσω κάτι από τα σταθερά χείλη της Suzanne Langille από το ζοφερά blues του “Let The Darkness Fall” με τον άντρα της, τον ιδιοσυγκρασιακό κιθαρίστα Loren Connors, πίσω στο 1998. Και είναι κρίμα για αυτήν την τόσο αποσπασματική δισκογραφία της Langille, αφού διαθέτει μια καλά κρυμμένη αλλά πολύ εκφραστική φωνή. Στο υπό συζήτηση νέο LP “Wild and Foolish Heart” οι κανόνες του παιχνιδιού έχουν αλλάξει δραστικά από την εποχή των fuzzy solos και θαμπών ηχογραφήσεων με τον Connors, αφού ο νέος συνεργάτης είναι ό ινδός Neel Murgai με την κλασσική παιδία στην χρήση του παραδοσιακού κρουστού ταμπούρα. Έτσι, λοιπόν, κυλά μουσικά το άλμπουμ, σχεδόν μέχρι το τέλος του, με τα αυστηρά και λιτά χτυπήματα του Murgai, καθώς και κάποια συμπληρωματικά όργανα όπως είναι το ντέφι και (πολύ διακριτικά) το σιτάρ. Πάνω σε αυτό το απρόσμενα εξωτικό ηχητικό πεδίο, η Langille, βέβαια, κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα : τραγουδά με αργό αλλά παθιασμένο τρόπο τα δικά της ιδιόρρυθμα blues. Και ο αυτός παράξενος συνδυασμός ινδικής raga / σκληρού αστικού θηλυκού blues πετυχαίνει απόλυτα λόγω της σοβαρής αλλά μη ακαδημαϊκής προσέγγισης του Murgai και φυσικά λόγω της ισορροπημένης δραματικώς εκφοράς των στίχων της φανερά καψαλισμένης από τα ανθρώπινα πάθη Langille. Mαλίστα, στο παρόν άλμπουμ, μακριά, αρχικά, από τα πρωταγωνιστικά αρπίσματα του Connors, η φωνή της λάμπει αυτόφωτη και αν και κάπως αδύναμη σε ένταση καταφέρνει να συγκινήσει τόσο στα γεμάτα γρέζι χαμηλά που φέρουν την όλη σκληρή γοητεία της Thalia Zedek, όσο και όταν προσπαθεί να λυτρωτικά ανέβει οκτάβες। Συνολικά, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τόσο γνωστό υλικό (διασκευάζει Cohen, μια παραδοσιακή βρετανική folk μπαλάντα, και το 60s “White Rabbit”) , αλλά και τις δικές τις συνθέσεις ( εμμονή το “Strong And Foolish Heart” ) έχουν κάτι από θερμό σκοτάδι των προσφάτων στοιχειωμένων διασκευών που επιχειρεί η αγαπημένη Diamanda Galas, πλην τις ακραίες κορυφώσεις. Από την άλλη, έκπληξη αποτελεί ο τρόπος που κλείνει το άλμπουμ με μία ξεχασμένη ηχογράφηση των Haunted House, το improv-blues σχήμα των Langille / Murgai με τον Connors και τον Andrew Burnes των San Agustin. ¨Ένα πολύ οργανικό, καυτό blues κομμάτι με τις κιθάρες να ζωγραφίζουν που σου ανοίγει την όρεξη και για άλλα από δαύτους. Άκυρο φινάλε, αλλά γουστάραμε! .
((E A R)) ((E Y E))
wonderful recording. thank you
ΑπάντησηΔιαγραφή