ΕNSEMBLE ECONOMIQUE – “PHYCHICAL” (2010)

Δεν περνά εβδομάδα που να μην κυκλοφορεί κάτι ενδιαφέρον από την αχανή new age / synth drone / hypnagogic σκηνή των HΠΑ. Πραγματικά, οι άνθρωποι χαμένοι μέσα στα ληγμένα ναρκωτικά και την δική τους new age θρησκειολογία, βρίσκονται σε ένα δημιουργικό οργασμό. Το 2010 ήταν η χρονιά των αστικών νεοσαμάνων. Έτσι και ο Brian Pylon αφήνει στην μπάντα για λίγο τους σχεδόν improv πειραματιστές Starving Weirdos, που λογίζονται ως η κύρια απασχόληση του , για να προσφέρει και αυτός, ως Ensemble Economique το δικό του μουσικό τοτέμ στον νέο-αποκρυφιστικό ναό που ορθώνεται μεγαλοπρεπής στην άλλη πλευρά του ατλαντικού. Για άγνωστους λόγους το “Phychical” είναι απροκάλυπτα αιμοσταγές και σκοτεινό. H ροή του άλμπουμ τελετουργικά ατμοσφαιρική, ακριβώς σαν ένα soundtrack για μία 70ς κούκου underground ταινία – thriller που δεν έχεις δει, αλλά ονειρευτεί, ως εφιάλτη, πολλές φορές. Το σκηνικό είναι στημένο σε μια όχι τόσο φιλόξενη Αφρικανική χώρα, όπου διάφορες ακατάληπτες μαγικές πράξεις λαμβάνουν χώρα και εσένα, ως δυτικό, σου παγώνουν το αίμα. Το νοιώθεις αυτό ακούγοντας τα κυκλωτικά synth riffs, τα περιπαικτικά hand drums, την αντήχηση των ρυθμικών congas, το λασπωμένο wha- wha στην κιθάρα, την οχλαγωγία στο βάθος, τα πνιχτά ουρλιαχτά. Και ο εμπνευστής της όλης σκοτεινής τελετουργίας έχει δέσει όλα αυτά τα ηχητικά - απόκοσμα τόσο αρμονικά μεταξύ τους, έτσι όπως γλιστρά η μία λούπα πάνω από την άλλη, που οι ζοφερές εικόνες έρχονται μπροστά στα μάτια σου ξανά και ξανά. Σε ένα σημείο αρθρώνεται, μέσα από την ανίερη μουσική διαστρωμάτωση, μια τριτοκοσμική reggae – guru φωνή να προστάζει “Ray / Yellow sun / Blood / Zulu / Ninja / Danger / Marijuana”, λέξεις που παίζουν άσχημο παιχνίδι στο συλλογικό ασυνείδητο του δυτικού. Αργότερα, ο ίδιος τύπος περιπαίζει με τη αίσθηση μας του τι είναι reggae dub, λέγοντας με cool τζαμαϊκανό ύφος “This Is The Real Ting”, ενώ γύρω μας οι συνθο-λούπες έχουν γίνει ακόμα πιο τρομακτικές και ο guest Τοm Carter σολάρει σαν τον Hendrix. Ηδονική ανατριχίλα… Tελικά, μπορεί ο μεγάλος αρχιτέκτονας των καυτών τροπικών tribal ηχοκόσμων να είναι ο αγαπημένος μου Stalllones με τους Sun Araw, αλλά ο Pylon προσφέρει να μια άλλη πιο ανατριχιαστική οπτική στη fourth world ψυχεδέλεια που μας καταγοήτευσε μέσα στο 2010.

---

((E A R)) ((E Y E))